شرکت های کانادایی پس از مراجعه به بورس سهام با بار مالیاتی غیر منتظره روبرو می شوند

کانادا از سال 1976 بدترین اقتصاد پیشرفته در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی بوده است. اگر هیچ چیز تغییر کند ، پروژه های OECD ، رشد اقتصادی ما سرانه برای دهه های آینده به رکود ادامه خواهد داد. این مقاله بخشی از یک سریال گاه به گاه به نام سرانه است که بررسی می کند که چگونه و چرا مداخلات سیاست کوتاه می آیند - و اینکه چگونه رویکردهای تازه برای رشد اقتصادی لازم است.

هنگامی که اندرو وایت در سال 2016 شرکت خود را در بورس سرمایه گذاری TSX عمومی کرد ، او بیشتر از آنچه که ایستاده بود برای از دست دادن متمرکز بود ، بیشتر متمرکز شد.

اما هنگامی که Char Technologies Ltd. Yes-X دیگر یک شرکت خصوصی نبود ، فهمید که مزایای اصلی مالیاتی-مشوق هایی برای تحقیقات علمی و توسعه آزمایشی (SR& ED) در بین آنها مهم است-دیگر در دسترس تجارت وی نبود.

این امر به این دلیل است که قوانین مالیاتی کانادا با دسترسی به مشوق هایی که در دسترس شرکت های دولتی نیست ، شرکت های خصوصی تحت کنترل کانادا (CCPC) را فراهم می کند-سیاستی که کارشناسان بازارهای سرمایه می گویند موانع مصنوعی برای رشد ایجاد می کند.

آقای وایت ، بنیانگذار و مدیر اجرایی چار ، در مصاحبه ای گفت: "من کاملاً متوجه نشده ام که [SR & ed] ناپدید می شود."

او گفت ، او بدون در نظر گرفتن شرکت خود را عمومی می کرد ، اما وی این سؤال را مطرح کرد که چرا شرکتی مانند وی - که محصولات زباله جنگلداری را به انرژی های تجدید پذیر تبدیل می کند - باید برای عموم مردم "مجازات شود".

TMX Group Ltd. X-T ، که بزرگترین بورس اوراق بهادار کانادا ، از جمله TSX و TSXV را اداره می کند ، سالها را صرف لابی کردن برای تغییر این قوانین مالیاتی کرده است. اخیراً ، این تلاش باعث شده است تا فوریت های تجدید شده ای به عنوان یک گروه کر در حال رشد از متخصصان هشدار داده شده از روند بدخیم بهره وری کار کانادا هشدار دهند.

TMX معتقد است که جلوگیری از دسترسی شرکت های دولتی به مشوق هایی که باعث تشویق هزینه های بیشتر در مورد تحقیق و توسعه می شود ، کار معکوس کردن این روند را دشوارتر می کند. چار یک مورد در این مورد است ، زیرا آقای وایت گفت که دسترسی به سیستم اعتباری SR& ED به وی اجازه می دهد تا شش سال آینده را در 5 سال آینده استخدام کند.

به گفته جان مک کنزی ، مدیرعامل گروه TMX ، دلیل اینکه وی نمی تواند به این دلیل باشد که سیاست گذاران کانادایی دیدگاه نادرست از شرکت های دولتی کشور دارند.

آقای مک کنزی در مصاحبه ای گفت: "این عدم دانش و درک و تعصب در مورد شرکت های دولتی است."

دولت ها ممکن است "یک سیاستی را بخواهند که فقط به مشاغل کوچک کمک کنند ، بنابراین آنها آن را برای شرکت های خصوصی تحت کنترل کانادا کاربرد دارند بدون اینکه بدانند دو سوم لیست های عمومی ما شرکت های کوچک و متوسط هستند."

داده های مربوط به IQ Capital S& P و منابع داخلی گروه TMX نشان می دهد که از 2،284 شرکت ذکر شده در TSX و TSXV ، 1،489 نفر کمتر از 250 کارمند دارند که 65 درصد از کل را نشان می دهد. در حالی که اکثریت قریب به اتفاق این شرکت ها - 1،350 - در TSXV ذکر شده اند ، جایی که صادرکنندگان به طور کلی کوچکتر هستند ، که هنوز 139 شرکت را در مبادله ارشد TSX با کمتر از 250 کارمند یا 18 درصد از کل باقی می گذارد.

آمار کانادا هر شرکتی را با کمتر از 500 کارمند در یک تجارت متوسط و هر شرکتی با کمتر از 100 کارمند مشاغل کوچک در نظر می گیرد.

آقای مک کنزی گفت: "نتیجه ناخواسته سیاست های مالیاتی که از مزایای خاصی برای شرکت های دولتی جلوگیری می کند ، گفت:" این است که اگر من یک شرکت خصوصی هستم که امروز آن اعتبارات را دریافت می کنم ، اگر می خواهم پول عمومی جدیدی را برای گسترش و رشد آنچه که من "جمع می کنم"VE ساخته شده است ، سپس من هزینه اضافی برای جمع آوری پول عمومی دریافت کردم. "

"ما چندین سال است که این مسئله را مطرح می کنیم بدون اینکه شاهد پیشرفت در آن باشیم."

به نوبه خود ، حداقل به نظر می رسد دولت از این مسئله آگاه است. در دو بودجه فدرال گذشته ، اتاوا متعهد شده است که برنامه SR& ED را به طور خاص بررسی کند.

برایان ارنوین ، مشاور ارشد مرکز مالیات ملی KPMG در کانادا که قبلاً 35 سال کار را در شعبه سیاست های مالیاتی وزارت دارایی فدرال گذراند ، گفت: "ممکن است تغییراتی رخ دهد.""اما همانطور که قانون ایستاده است ، بین مزایایی که شما به عنوان CCPC و یک شرکت ذکر شده به دست می آورید ، تمایز کاملی وجود دارد."

به عنوان مثال ، با SR& ED ، به اندازه 35 درصد از آنچه یک شرکت خصوصی کانادایی برای تحقیق و توسعه خرج می کند ، می تواند اعتبار مالیات سرمایه گذاری را واجد شرایط کند ، با برخی یا تمام این مبلغ قابل استرداد در قالب پرداخت های نقدی به طور مستقیم به شرکت. برای شرکت های دولتی-یا شرکت های خصوصی که تحت کنترل کانادایی نیستند-این نرخ 15 درصد است و قابل استرداد نیست.

آقای ارنوین گفت: "این بدان معناست که شما فقط می توانید از آن در برابر مالیات های قابل پرداخت استفاده کنید.""بنابراین اگر هنوز در مرحله رشد هستید و درآمد مشمول مالیات ایجاد نمی کنید ، حتی ممکن است 15 درصد اعتبار در دسترس شما نباشد."

از نظر آقای مک کنزی ، این تمایز Shrarp فقط نیاز به درک اینکه شرکت های دولتی کانادا تمایل دارند کوچکتر از سایر بازارهای سرمایه در سراسر جهان باشد ، تقویت می کند.

وی گفت: "این منحصر به مدل کانادایی است ، و ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که دولت ها از هر اندازه از آن قدردانی می کنند."

به گفته وی ، عدم تأیید این واقعیت می تواند منجر به محاسبه عمده خط مشی شود. به عنوان مثال ، در روزهای ابتدایی این بیماری همه گیر ، نسخه اصلی برنامه یارانه دستمزد کارمندان فقط به شرکت های خصوصی اجازه می داد تا واجد شرایط شوند ، "و ما برای این کار لابی کردیم که شرکت های دولتی را شامل شود."

بخشی از این دشواری در نحوه تعریف ادارات مختلف دولتی مشاغل کوچک و متوسط است. Statscan از تعداد کارمندان استفاده می کند ، اما آژانس درآمدی کانادا از سطح درآمد و ارزش دارایی برای اهداف مالیاتی استفاده می کند.

برای اهداف آماری یا مالیاتی بین شرکت های دولتی یا خصوصی هیچ تمایزی ایجاد نشده است ، این بدان معناست که یک شرکت بزرگ خصوصی با میلیون ها دلار درآمد سالانه می تواند به مزایای مالیاتی دسترسی پیدا کند که یک شرکت دولتی کوچک از قبل نمی تواند.

آقای مک کنزی استدلال می کند ، تا زمانی که سیاست مالیاتی کانادا چنین تمایز شدید بین شرکت های خصوصی و دولتی را به خود جلب کند ، آقای مک کنزی استدلال می کند ، این مشکل فقط بدتر می شود.

وی گفت: "در مراحل مختلف گفتگو ، ما حدود 1600 شرکت داریم که در خط لوله شرکت های خصوصی قرار دارند که می توانند سرمایه عمومی را جمع کنند و نیمی از آنها شرکت های فناوری هستند که این امر به طور مستقیم برای آن مرتبط خواهد بود.""و بخشی از این چالش این است که بیشتر این شرکت های مقدماتی حتی در مورد پیامدهای مالیاتی آنها در حال رفتن به عموم نیستند."

این پیامدها می تواند فراتر از مالیاتی باشد که شرکتها پرداخت می کنند یا اعتبارات دریافتی آنها را می پردازند. به عنوان مثال ، در سال 2021 ، اتاوا قوانین حاکم بر نحوه اعطای گزینه های سهام به کارمندان خود را تغییر داد ، و به طور مؤثر مزایای مالیاتی را برای کارمندانی که گزینه های سهام را از CCPC دریافت می کنند ، اما نه به کارمندان یک شرکت دولتی ارائه می دهد.

آقای مک کنزی گفت: "یک شرکت کوچک در کلاه نمی تواند حقوق بزرگی را برای افراد فنی که سعی در بدست آوردن دارند ، تحمل کند ، اما آنها می توانند یک برنامه گزینه بزرگ را تحمل کنند.""اما [این تغییر] باعث می شد که شرکت های کوچک - به ویژه شرکت های اقتصاد نوآوری - جذب استعداد را سخت کنند."

وی گفت ، TMX برای معافیت برای شرکت های کوچکتر لابی کرد و سرانجام دولت قوانین جدید را به بسته های گزینه به ارزش بیش از 200000 دلار محدود کرد.

آقای مک کنزی گفت: "این انواع چیزهایی است که ما دائماً در تلاش هستیم تا به مقامات کمک کنیم تا درک کنند.""هیچ بازار دیگری در جهان وجود ندارد که این اکوسیستم عمومی به خوبی توسعه یافته را برای شرکت های کوچک در اختیار داشته باشد ، اما اگر سیاست دولت این موضوع را درک نکند ، ما می توانیم برای شرکت هایی که به دنبال استفاده از آن برای تأمین بودجه رشد هستند ، موانع مصنوعی ایجاد کنیم."